دوستان! دشمنان! عزیزان! پلیدان!
سر جدتون قسم!
به واژه واژه ای که از زبونتون میاد بیرون اعتقاد داشته باشین!
اینقدر تناقض به وجود نیارین!
به هرچی که میگین! وقتی میگین دوستش دارین؛ دوستش داشته باشین واقعا! اگه میگین یه دنیا براتون ارزش داره واقعا ارزش داشته باشه! اگه میگین تو دوست منی واقعا اونو دوست خودتون بدونین و هر چیز دیگه …
یعنی واقعا ها!
نه فقط اینکه یک لحظه تمام بشه و بره! واقعا حرفاتون رو از صمیم دل و عقلتون بزنین!
مهم نیست بقیه راجع به شما چی میگن؟ مهم چیزیه که واقعا هستین!
چون اگه صادق نباشین اونوقت میزنین برجک های همدیگه رو با بی مهری و حرف های متناقض میترکونین! بعدها به درگاه ازلی دست تضرع بلند میکنین که مگه من چه گناهی کردم خدایا!!؟؟؟ و اصلا اینجا رو، دقیقا اینجا رو یادتون نمیاد!
گاهی با خودم میگم اینطور افراد چطور روشون میشه از خدا کمک بخوان!
همیشه سعی کردم با هرکسی که حتی لحظه ای تو دنیای من هست تا جایی که ممکنه مهربون باشم و دوستش داشته باشم و نزارم تنها بمونه! ولی من همیشه یه مشکل بزرگ دارم که هیچوقتی مرتفع نشد! خوبی که از حد بگذرد، نادان خیال بد کند.
عکس سربرگ : مسیر آبشار چهارده! من درحال عکاسی از آسمان و ستارهایی که واقعا دوستشون دارم و واقعا دوستم دارن!
سلام، واقعا متن زیبا و تامل برانگیزیه، امیدوارم همیشه صادقانه با همه رفتار کنیم 🙂
عمیقا امیدوارم
ايشالله
اره واقعا با حرفت موافقم ابراهیم جان . این جور ادما یا نمیفهمن چی میگن یا خیلی خیلی خیلی 2 رو هستن
خوب واقعیت رو بگو یا اصلا هیچی نگو بهتر از اینه ک ابرو و احساس ادم رو بازی چه قرار بدی
امان از اینجور آدما …
آبشار چهارده 🙂
یکی از فانتزی های من اینه یه سری بیام بیرجند برم اونجا عکاسی -_-
متن هم باهاش موافقم روراستی و راست گویی و درست کاری همیشه و همه جا جواب میده 🙂
حتما برین اونجا عکاسی! خیلی خوبه