نام گذاری کهکشان ها از شیوهای گیج کننده ای حاصل می شود، از شیوه ی تشریحی و ظاهری بگیر ( نام هایی مثل کهکشان گرداب یا کهکشان چشم سیاه) تا اینکه آنها در کدام صورت فلکی واقع شده اند ( مثل نام کهکشان آندرومدا) تا اینکه به نام شخصی نام گذاری شده باشند مثل کهکشان های پنجگالنه استفان، یا اینکه از تلفیق اعداد و حروف باشند مثل کهکشان های کاتالوگ مسیه M33 یا M87 تا نامهایی که به یاد سپردنشان تقریبا غیر ممکن است، چرا که از اعداد،خطوط مورب، بعلاوه،نقطه و … استفاده میشود مثل MCG-06-07-001، ۴C37.11، SDSS J002240.91+143110.4 
بعضی اوقات حتی یک کهکشان نام های متفاوتی دارد مثل M87 که به نامهایی مثل سنبلهA ، کهکشان NGC 4486، Arp 152، ۳C274، IRAS 12282+1240WMAP J123051+1223 و حدود ۲۰ نام دیگر به عنوان دارد.
هرچند برآورد می شود حدود ۱۰۰ میلیارد کهکشان را ما می توانیم ببینیم، با صنعت نجوم کنونی تنها چند میلیون آنها دارای نام هستند که بسیاری از آنها فقط یک اسم دارند. بدون شک بیشتر کهکشان های تک اسم کوچکتر از لکه ای کم نور و تاریک در طول موج مرئی و فرو سرخ هستند. و این دقیقا کلید این مساله است که این اسامی از کجا می آیند.
نام بیشتر کهکشان ها از کاتالوگ هایی می آید که در آنها هستند. کاتالوگ ها منابع زیادی دارند اما اخیرن آنها برای ماموریت ها یا بررسی ها، مورد تحقیق قرار گرفته اند و نام کهکشان بازتاب دهنده همین عنوان است. برای مثال SDSS مخفف بررسی دیجیتال آسمان اسلوان ( Sloan Digital Sky Survey ) هست که یکی از بهت آور ترین ابزراهای نوری جهت بررسی آسمان هست. IRAS مخفف ماهواراه نجومی مادونقرمز ( InfraRed Astronomy Satellite ) و DDO مخفف رصدخانه دیوید دانلپ ( David Dunlap Observatory ) که کاتالوگ کهکشان های کوتوله جمع آوری کرده. ویا ۴C برای تحقیقات کمبریج چهارم ( ۴th Cambridge survey ) به کار میره. بعضی از کاتالوگ ها یا لیست ها قبلا با نام های کهکشان های مشهور جمع آوری شدند که کاتالوگ مسیه یکی از معروف ترین های انهاست.
هر هفته یکشنبه راس بیست و سی دقیقه به روز میشم.