میخوام ایده ی این ارسال رو بهتون معرفی کنم!
یه فیلم! ( jab tak hai jaan )
که باعث شد به این فکر کنم ما و یا اکثر ما تو زندگیمون چه قطعه ای رو کم داریم؟ در عشق و علاقمون چی کمه؟
از این مدل کلمات تو زندگی روز مره زیاد به کار می بریم!« عشق واقعی , عشق دروغین , دوست بد , دوست خوب و … »
همیشه ی خدا به شدت متنفر از این بودم که چرا بعد از عشق یا دوستی صفت بکار می بریم؟؟؟
ایها الناس!
عشق دروغین اصلا عشق نیست! دوست دوسته! چه اصراری دارین براش صفت بزارین؟!
درسته که فیلمی که ایده رو ازش گرفتم هندی بوده و عده ای کلا فیلم های هندی رو بخاطر نارک کاری های بیش از حد عاطفی و داستان ها نسبتا تکراری اصلا قبول ندارن! اما چرا حداقل روش کمی فکر نمیکنیم؟
همشه ی خدا سعی کردم عشق و محبت و علاقه ای رو بر زندگی خودم و افرادی که باهام در ارتباط هستن حاکم کنم که هیچ ووقت هیچ رقمه هیچ ظن و شک و تردیدی بر روابط حاکم نشه! همه بفهمن که به نوع خودشون مهمترین فرد در زندگی من هستن! ولی چه میشه کرد؟! چرا که می فرماید « خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند »
یادمه سالها پیش به عزیزی گفتم : « من همیشه به چیزی که اسمشو عشق گذاشتین خندیدم! چون به جاهایی فکر کردم که عشق باید بیاد لنگ بندازه .. »
حتی الان!
هنوز هم فکر میکنم روابط چیزی کم داره …زتدگی من هم هنوز چیزی کم داره …واقعا کدوم قطعه کمه؟؟؟
اگه از فیلم های هندی متنفر نیستین و وقت دارین ببینینش!
توضیح عکس : پوستر فیلم …
مثل هميشه عالي و تامل برانگيز بود، ممنون 🙂
کاش کمی بیشتر بهش فکر بشه …
آره به نظر منم عشق دروغین و واقعی نداره.
ولی میشه گفت سطح بندی داره !!
من یه مثال دارم که همیشه میگم، شاید واسه تو هم گفته باشم. فرض کن اطرافت دایره هایی رو رسم کنی و خودت مرکز اون دایره ها باشی. و دوستات هم تو اون دایره ها قرار گرفته باشن. هر چه دایره ها بزرگ تر بشن فاصلت از دوستات بیشتر میشه و روابط کمتر . در واقع دوستای صمیمیت در دایره های کوچیک قرار دارن و دوستای دیگه هم در دایره های بزرگتر.
بین تو و همه کسانی که در هر دایره ای (کوچیک و بزرگ) قرار دارن قطعا عشق وجود داره اما عشق همه مثل هم نیست. هر چی دایره ها کوچیک تر بشه عشق عمیق تر میشه.
عشق دروغین و . … یه جورایی بازی با کلماته. در حالی که اصلا وجود نداره. عشق چه کم باشه چه زیاد وجود داره. اگه نبود دوستی در کار نبود.
و در آخر باید بگم هیچ وقت نباید سعی کنی دوستات رو در دایره ها جابجا کنی. هر کسی باید تو همون دایره ای باشه که به اونجا تعلق داره.
جالب بود!
ممنونم وحید جان!
هععییی ارزوهای نجومی من ! کجایین که یادتون بخیر …
به عشق کیهان شناسی اومدم تو رشته ریاضی حالا دارم سر از ی رشته دیگه در میارم …
من عاشق رانندگیم امروزم ایین نامه امتحان دادم
دست شوما مرسی اساسی…
خواهش …
.ضع منم همین شد
آرزوی فیزیک داشتم! اومدم امار!
موفق باشین اساسی!
نظر لطفته خوش حال میشم اگه انتقادی پیشنهادی به بلاگم داری بشنوم
چشم!
حتما!
بدبختی اینه که ادم بیدار میشه نمیدونه چیکار کنه دوباره خابش میگیره …خخخ
اره سال های قبل میرفتم رو پشت بوم ستاره چیدن راستی شهاب باران کیه میدونی؟
عقب عقب میری ؟ اونوقت الان سالمی ؟ توام جالبیاا..
فکر کنم بارش شهابی برساووشی باید نزدیک باشه!
نت شرچ کن ببین به چی میرسی!
نه یکم مخم پاره سنگ برداشته! دیوونه شدم! :دی
مررررسی ، عمه شدم
حقم بود خاله شم ولی خب متاسفانه نمیشم دی !
به سلامتی!