خیلی خوب می شد اگه میفهمیدم چجوری میشه یک گفت و گوی سازنده داشت!? گفت و گویی که در اون دو طرف به خوبی بتونن منظور همدیگه رو در نهایت درک کنن. گفت و گویی که یک نفر کاملا برنده و دیگری کاملا بازنده نباشه! گفت و گویی که پی حل مساله باشه نه دنبال پیدا کردن مقصر …

خیلی خوب می شد اگه می دونستم در یک گفت و گو دقیقا باید چی گفت؟ واقعا باید چی گفت؟ چجوری باید گفت؟ اصلا با چه رویی باید گفت؟

از این مدل سوالا خیلی تو ذهنمه، خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی زیاد! والبته هیچ جوابی تا الان براش پیدا نکردم، هیچی …

امیدوارم واقعا روزی بتونم مسائل پیش آمده رو با گفت و گو بدون کش و قوس دادن زیادی حلشون کنم. گرچه تا الان چندان کامیابی ای در این خصوص نداشتم.

من هرچی با خودم سبک سنگین میکنم، تهش به این می رسم که مسائل زندگی روزمره ما هرچی که باشن از موضوعات برجام پیچیده تر نیستن. واقعا اشتباهه اگه بگیم پیچیده ترن! باور کنین نیستن … اونوقت اونا چطوری مساله به این عظمت رو با گفت و گو حل کردن و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم؟؟

سابقا فکر می کردم پاسخ همه ی سوالات اطرافم رو می دونم! اما الان دقیقا به نقطه عکسش رسیدم! دلتنگ …

 

 


 

 

تحریر شده بتاریخ بیست و نهم خرداد ماه سنه یکهزار و سیصد و نود و پنج هجری خورشیدی

پ.ن: وبسایتم هر هفته یکشنبه راس بیست و سی دقیقه به روز میشه

3 پاسخ

  1. سلام
    دقیقا!!! چقد موافق ایم متن هستم .. به نقطه اشتراک جالبی رسیدیم جناب عطایی حقیقتا این مدل سوالا بدجور ذهن منو هم درگیر کرده که هیچ جوابی واسشون پیدا نکردم خوشحال میشم اگه تونستید جوابی پیدا کنید واسه این سوالات حقیقتا مهم بنده رو هم در جریان بزارید چون واقعا ذهن منو همیشه مشغول داره !!!!!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفا سوال امنیتی را پاسخ دهید. *