امروز حدیثی رو خوندم از کتاب صحیح بخاری. متن دقیق در خاطرم نیست ولی کلیت روایت در این خصوص بود که وقتی پیامبر اکرم (ص) به پادشاه ایران نامه میزنن برای دعوت به اسلام و شاه ایران نامه رو پاره میکنه، ایشون ناراحت می شن و دعا می کنن سرزمین پارس پاره پاره بشه.
حقیقتا بعد از خوندن این روایت خیلی به فکر فرو رفتم. چرا پیامبر مهربانی ها باید بخاطر تصمیم درست یا نادرست یک پادشاه اون سرزمین رو نفرین کنن. دعای پیامبر مستحاب شد و پارس تکه تکه شد، اما نه به همین راحتی! با کلی جنگ و خون ریزی و درگیری و غیره و غیره … در حالی که وقتی داشت نابود میشد همه ی ما مسلمان بودیم. خدا و پیغمبر و کتاب و قبلمون یکی بود.
بعد از خوندن این روایت کلی دلم گرفت. پیامبری که معصوم هست، چرا باید چنین نفرینی بکنه؟ از شاه رنجیدی، از مردم بیچاره که رنجیده خاطر نبودی … چرا چنین دعایی کردی تا این همه خون ریخته بشه؟؟؟؟