تا حالا براتون از واحدها گفتم و البته قوانین طبیعت اما واقعا این قوانین از کجا اومدن؟ نظم موجود در جهان، طلوع و غروب خورشید برای ۴٫۵ میلیارد سال در این سیاره، حرکت سایر سیارات و فعل و انفعالاتی که باعث به وجود آمدن حیات شدن و هرچیزی در اطراف ما تابع یک سری قوانین هست. قوانینی که به شیوه هایی درست و قابل فهم بیان میشه. اگه این قوانین تصادفی می بودن مطمعنا به وضوح الان شناخته شده نبودن. هماهنگی جالب بین قوانین اینه که اونا هیچوقت همدیگه رو نقض نمی کنن و حتی به خوبی کامل کننده ی هم هستن که به صورت تجربی در علم به دست اومدن درست مثل ثابت های فیزیک که قبلا در موردشون صحبت کردیم. حتی این هماهنگی بین ثابت های فیزیک هم وجود داره. همه ی اینها از اصل انسان شناسی نشات میگیره. این اصل میگه که دلیل اینکه کیهان در راهی قرار داره که باید باشه یا ثابت های فیزیک همون مقادیری رو گرفتن که باید داشته باشن یا قوانین فیزیک فرم و حالتی رو دارن که باید داشته باشن برای اینه که بتونن با زندگی هوشمند آماده و سازگار باشن تا توسط اون مشاهده بشن. این جهان برای کشف شدن خلق شده. من رو خیلی یاد شعار سال جهانی نجوم در سال ۲۰۰۹ میلادی انداخت که میگفت: جهان برای کشف از آن تو! و این خیلی مهمه!
در قسمت اول این سری از نوشته ها تقریبا متوجه شدیم که از کجا آمدیم و اینجا هم فهمیدیم که آمدنمون چه هدفی داره! ما اینجاییم تا این جهان رو کشف کنیم حالا هرقدر میخواد کم و ناچیز باشه یا بزرگ و عظیم.
اما قبل از هرچیز برای پیدا کردن منشا و هستی این قوانین باید قانون رو تعریف کنیم. تعریف معمول و عادیش اینطور هست که میگه یک قانون الگو های حاکم در طبیعت رو شرح میده و وقایعی که بر اثر شرایط موجود رخ دادن رو از اونایی که اتفاقی رخ دادن جدا میکنه. قوانین همچنین میتونن یک پیشبینی قابل اعتماد رو داشته باشن. یه جورایی میشه گفت که جهان در حقیقت تجلی قوانین فیزیک هست. حالا وظیفه دانشمندان در حقیقت اینه که این قوانین رو درست همونطور که هستن پیدا کنن و ازشون در راه توضیح پدیده های طبیعی استفاده کنن. البته با فرض مستقل بودنشون از زمان و مکان.
آیا قوانینی که پیدا کردیم و معتقدیم اینها قوانین طبیعت هستن کشف اتفاقی و ناگهانی داشتن یا اینکه نتیجه ی دنباله ای از رویداد ها و آزمایش ها هستن تا بهترین قانون ممکن رو بشه بهشون نسبت داد؟ شاید شما هم مثل من در نگاه اول بگین این قوانین نتیجه ی آزمایش های پیاپی هستن اما باور کنین شاید هیچوقت نتونیم به این سوال جواب درستی بدیم. قوانین فیزیک به طور واضحی غیرقابل تغییر و مستقل از جایی هستن که کشف شدن حتی مستقل از کیهانی که تازه شکل گرفته بود در حجمی به اندازه ی یک اتم یا کوچکتر قرار داشت.
آیا قوانین طبیعت هدف خاصی دارن؟ به عبارت دیگه آیا اونها بالاخره فارغ از تمام احتمالات به سرانجام میرسن؟ چرا که این تنها راهی هست که این قوانین میتونن حکومت کنن و جهان رو بدون اینکه باهم تداخل داشته باشن ثابت نگه دارن. برای توضیح دادن جهان با قوانین فیزیک این قوانین باید قبل از به وجود آمدن جهان وجود داشته باشن حتی قبل از اینکه فضا – زمان هم وجود داشته باشه، این قوانین باید وجود داشته باشن. اگه اینطور باشه تمام جهان باید در قالب یک چارچوب با قوانین قابل پیش بینی در چارچوب این قوانین شکل می گیره. اما آیا قادر خواهییم بود این رو ثابت کنیم؟ با توجه به امکان یگانگی نیروها در طبیعت میشه به این امید داشت که شاید روزی برسه که بتونیم بگیم این قوانین از کجا آمدن و چرا به این شکل هستن؟ این نشون میدده که نیروها چطور در روزهای دور از یک نیروی واحد نمود پیدا کردن، زمانی که عالم در حد بالایی از دما و فشار قرار داشت.
خب پس با این تفاسیر این امکان وجود داره که بیشتر قوانین اساسی فیزیک از آغاز عالم نشات بگیرن و بعدش به هر علتی جدا شده باشن. حالا اگه این گفته درست باشه پس چجوری به وجود آمدن این قوانین؟ یکی از سر نخ ها و راه هایی که میشه به این سوال جواب داد مربوط میشه به حیطه ی جهان های موازی. در این سناریو فرض بر این هست که تعداد بسیار زیادی از جهان ها وجود داره و جهان ما فقط یکی از این جهان ها هست و این قوانین هم از سایر جهان های مواری به این جهان بسط پیدا کردن. گرچه این پاسخ فقط مشکل ما رو به یک جهان دیگه منتقل می کنه که نمیشه اون رو مورد آزمایش قرار داد. چیزی که واضحه اینه که قوانین فیزیک تا حدود زیادی درست کار می کنن. اینکه چقدر دقیق می تونیم طبیعت رو شرح بدیم یا پیش بینی کنیم و آینده رو تخمین بزنیم متاسفانه به وسیله ی دقت ابزارهای اندازه گیری ما محدود شده و نمیشه این محدودیت رو به گردن نقص در قوانین انداخت.