دیروز در محل یکی از ساختمان های بهزیستی استان جلسه ای در رابطه با توجیه رؤسا شعب بهزیستی جهت مشاوره شغلی معلولین برگزار شد! حقیر هم به دستور سرپرست شهرستان در این جلسه شرکت داشتم و اگر نظر واقعی من را در مورد این جلسه بپرسید، تنها یک پاسخ میدهم: مزخرف
بعضی راهکار ها کاملا در ابهام بود, و بعضی نیاز به حمایت مالی و بودجه داشت! آن هم سازمانی که بیش از شش ماه است که حتی هزینه درمان مددجویانش را پرداخت نکرده! مسئول محترمی هم که مشغول توجیه کردن بودند در پاسخ به سوالات لبخندی می زدند و می فرمودند: حالا طوری بکنین که بشه!! یه کاریش بکنین دیگه! خب چه کنیم؟ دست ما از شما بسته تر است!
حتی به خودشان زحمت ندادند مشکلات را بهزیستی کشور درمیان بگذارند تا راه حلی برایشان در نظر گرفته شود! واقعا مشکوکم این عزیزانی که در حال حاظر در ستاد استان مشغول به خدمت هستند، سابقا در شرایطی که ما قرار داریم قرار گرفته اند، یا با بند پ مستقیم خودشان را به ستاد رسانده اند؟؟
—————————————————
تحریر شده بتاریخ دوازدهم شهریور ماه سنه یکهزار و سیصد و نود و چهار هجری خورشیدی
پ.ن: وبسایتم هر هفته یکشنبه راس بیست و سی دقیقه به روز میشه
اوج احساس مسئولیتشون لابد همون لبخند بوده
وقتی یاد اون جلسه میفتم ، واقعا عصبی میشم!
وقتی یه آدم وظیفه وظیفه نشناسی که تعهد و وجدان کاری نداره و میذارن مسیول، نتیجه چیزی بهتر از نمیشه(منظورم اون فرد نیست. روی صحبتم به همه مسیولین این مدلی هست)
درسته