صفحه میرزا محمد ابراهیم عطائی ( دبیرچی )

مجموعه برداشت ها، خاطرات و آموزش های ابراهیم عطائی

هنوزم خیلی از پدر و مادرا معتقدن این تکنولوژی همه رو از هم دور کرده! تا یه جاهایی بهشون حق میدم اما یه پیشرفتهایی هم بوده که اینطور عمل نکرده! مثل همین عکاسی!  ثبت کردن لحظاتی که دیگه حتی شاید تکرار نشه! ذل زدن به چشمای معشوقی که هیچوقت حتی نگاهش رو به شما نکرد! عکاسی از منظره ای که فقط یک بار ظاهر شد و دیگه عواملی مثل گرم شدن کره زمین فرصت دوباره آی برای ظهورش مهیا نکرد و به همین ترتیب الی ماشاالله …

اما چیزی که منو به سمت عکاسی کشوند فقط و فقط آسمون بود! ثبت کردن آسمون بالای سر هر تیکه از خاک این سیاره! آسمونی که همه جا یه رنگه …

کار عکاسی, با یک دوربین دیجیتال قرضی از موسسه علوم آسمان مهر (کنون ۶۰دی) و یه دوربین آنالوگ خیلی قدیمی (زنیت۱۲۲) که خودم به هزار زحمت تهیه کرده بودم شروع کردم! کاملا واضحه که کار با یک دوربین دیجیتال برای عکاسی از آسمان شب به مراتب آسون تر از دوربین آنالوگ هست، اما دوربین من هم مزیت های خودش رو داشت: اول اینکه نیازمند باطری نبود و کاملا دستی کار میکرد، در نوردهی های طولانی مدت روی قطعاتش فشار نمیومد و داغ نمی کرد، بدون انجام اصلاحات قادر بود امواج اچ-آلفا اجرام آسمانی خصوصا سحابی ها رو ثبت کنه و در عکسها رنگ واقعی ستاره ها رو ثبت می کرد اما گذشته از همه اینها تصور خیال انگیزی که آدم از نگاتیوهاش داره چیز دیگست، اینکه تا زمان ظهورشون مدام با خودم  فکر میکردم که چقدر عکسهام میتونن قشنگ شده باشن! جهت اطلاع سه حلقه ابتدایی عکاسیم اصلا ظهور نشد …

سالها به این شیوه گذشت و من با این دو دوربین به عکاسی از آسمون، جایی که ازش اومدم مشغول بودم تا تونستم خودم یه دوربین مناسب بخرم (نیکون دی۷۱۰۰)، به این ترتیب دوربین آنالوگ برای همیشه به یک وسیله صرفا برای تدریس تبدیل شد و دیگه کاربرد دیگه ای نداره، یادم نمیره وقتی رو که برای تهیه لوازم جانبی و لنزهاش کوبیدم و از بیرجند رفتم تهران …

خیلیا میگن عکاسی که با آنالوگ عکاسی نکرده عکاس نیست، البته منم ادعای حرفه ای بودن ندارم اما این حرف رو تصدیق نمیکنم، درسته که کار کردن با آنالوگ دنیای خودش رو داره اما بیاید قبول کنیم دوربین های دیجیتال دریچه جدیدی رو به عکاسی باز کردن … 

حتی همین گوشی های موبایل گرچه هیچوقت بنظرم کار یک دوربین مناسب رو نمیکنه اما برای ثبت آنی لحظات یک عشق، یک دیدار، یک حس و چیزایی از این قبیل، بازم میتونه کافی باشه.

عکاسی کنید، تکنیک های عکاسی رو یاد بگیرین و به بقیه یاد بدین، آدما اونقدر عمر نمیکنن که تموم دنیا رو بگردن! اونا به عکسهاتون نیاز دارن، به تجربه هاتون نیاز دارن …

 

 


 

 

پ.ن: وبسایتم هر هفته یکشنبه راس بیست و سی دقیقه به روز میشه

توضیح عکس سربرگ: عکس من از ستارگان دور قطبی در شهر بیرجند

13 پاسخ

  1. چه عکس قشنگی ?
    پست عااالی بود

    عکاسی واقعا عالیه خیییلی لذت بخشه. وقتی از آسمون باشه ک دیگه معرررکه

    با اینکه هیچوقت دوربین حرفه ای نداشتم اما هروقت با هر دوربینی ک به دستم میرسیده سعی میکردم تکنیک هایی رو که خوندم انجام بدم خخخخ

  2. باورت میشه که من بلد نیستم با دوربینای دیجیتال کار کنم؟
    دوست دارم یاد بگیرم :|یاد بگیرم و بعدا یه دوربین خوب بگیرم در صورت نیاز
    این دوربینی که خریدی خیلی چیز خوبیه فک کنم:)))مبارک باشه …و شیرینیشو ندادی:)))

پاسخ دادن به ابراهیم عطائی لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفا سوال امنیتی را پاسخ دهید. *