برداشت هایی از “جاذبه”
اول از همه از صدا و سیما بابت این حرکت نامتعارف ( پخش فیلم جاذبه) تشکر میکنم !
وقتی داشتم فیلم جاذبه رو میدیدم مطالبی به ذهنم رسید که لازم دونستم تکرار کنم …
اول این که ما واقعا هیچی هم نیستیم , اینکه باید گاهی خیلی بالا بری تا بفهمی چقدر کوچیکی! اینکه ما و همه ی کسانی میشناسیم و نمیشناسیم که سر جمع حدود هشت میلیاردی میشیم همه و همه داریم روی ذره ای غبار در عالم خلقت زندگی میکنیم …
دوم اصطلاحی هست تحت عنوان ” کشور دنیا ” ! یه چیزی تو مایه های اتحاد و همدلی بین تمام کشور ها! از اون بالا مرزی دیده نمیشه! زمین یک دست هست! انگار همش یک کشوره …
سوم روحیه ی ایثار گری …
هرچی سعی کردم نتونستم خودم رو جای اون شخصیتی که خودش رو تو فضای بیکران فدای همکارش کرد بزارم! این که باید عاشق باشی و اون شخصیت هم به شدت عاشق فضا بود! اونقدر که وقتی مرگش رو داشت با چشماش میدید، بازهم محو گستردگی فضا و زیبایی زمین و طلوع و غروب خورشیدش بود …
چهارم حفظ خونسردی و مدیریت بهران و ابتکار عمل بود! اینکه با استفاده از جت های فرود بتونه حرکت کنه! اینکه وقتی جو ناآرام هست بتونی با خونسردی تمام همه چیز رو تحت کنترل خودت دربیاری … وای که چقدر حسرت این تیکه رو خوردم …
درنهایت …
امید …
امید برگشت به خونه، به زمین …
نمیدونم زمین تا کی میزبان ما خواهد بود! ولی امیدوارم تا قبل اینکه خودمون خونه ی خودمون رو نابود کنیم به یک باور جمعی برسیم برای حفظ زمین و بهش عمل کنیم! چون حداقل در آینده ی نزدیک جایی رو غیر از زمین برای زندگی نداریم و من هم دوست ندارم بقیه ی عمرم رو تو کولنی های فضایی آواره و سرگردان باشم …
فقط یه نصیحت دوستانه میکنم!!! حتما این فیلم رو ببینین …
توضیح عکس سربرگ : پوستر فیلم جاذبه
کشور دنیا:-) زمین یکدست:-) همدلی…
امید…
و خطوطی که اون قدر روی آدم ها تاثیر داره که یادشون میره اون ها فقط یه خط ان،اونم فرضی……
بله …
کاملا موافقم …
کاش همه چیز دوباره یادشون بیاد
واقعا عجیبه آدم گاهی کارایی می کنه که واقعا به عقل هیچ احد ناسی نمی رسه مثل اون اقای فضا نورد
شاعر میفرماید
شرط یاریست در طلب مردن
محشر بود عالی بود این فیلم
🙂
واقعا قشنگ بووود واقعا ازاین فیلم خیلی چیزا میشد یاد گرفت از همه مهمتر بزرگی و قدرت خدا و کوچیکی ما ادما…
بله! بسیار بسیار جالب بود